Το Φεστιβάλ τείνει να γίνει ένας θεσμός πλέον, που στην τρίτη χρονιά που υπάρχει συγκεντρώνει όλο και περισσότερες ταινίες απ’όλη την Ελλάδα, ανθρώπων που προσπαθούν μέσα από τα κινηματογραφικά καρέ να αποτυπώσουν τη δική τους οπτική για την πραγματικότητα και να αποδώσουν τους προβληματισμούς και τις σκέψεις τους πάνω στα πράγματα.
Ιδιαίτερα αξιέπαινες ήταν οι κινηματογραφικές προσπάθειες των μαθητών από αρκετά σχολεία της Ελλάδας, οι οποίοι με τη βοήθεια των δασκάλων και καθηγητών τους, δημιούργησαν πολύ ενδιαφέρουσες ταινίες, με κυρίαρχα τα θέματα της οικονομικής κρίσης, του bullying και του προσφυγικού.
Στο Φεστιβάλ συμμετείχαν και δύο σχολεία της Ημαθίας. Το 3ο Γυμνάσιο Νάουσας και το 2ο ΓΕΛ Βέροιας. Η ταινία του 3ου Γυμνασίου Νάουσας έφτιαξε μια ταινία για τις συνθήκες διαβίωση των Ελλήνων στο Πόντο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, ενώ το 2ο ΓΕΛ Βέροιας με τον εκφοβισμό των παιδιών. Τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια. (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ)
Αν και ο κόσμος που παρακολούθησε τις προβολές δεν ήταν πάρα πολύς, εντούτοις, τέτοιου είδους πολιτιστικές εκδηλώσεις προσφέρουν πολλά στον τόπο μας.
Πέραν των μεγάλων συναυλιών λαοφιλών καλλιτεχνών, που μαζεύουν πλήθος κόσμου στο αμφιθέατρο, είναι ζωτικής σημασίας να υπάρχουν και τέτοιου είδους εκδηλώσεις που απευθύνονται μεν σε λιγότερους ανθρώπους αλλά προσφέρουν έναν άλλου είδους πολιτισμό. Πόσο μάλλον που τέτοιες εκδηλώσεις παρακινούν τους ίδιους τους πολίτες να συμμετάσχουν και οι ίδιοι, και να δημιουργήσουν τις δικές τους ταινίες προβάλλοντας τη δική τους οπτική.
Θεωρώ ότι το στοίχημα τις επόμενης χρονιάς του Φεστιβάλ θα πρέπει να είναι η μεγαλύτερη συμμετοχή τοπικών καλλιτεχνών, που με τις δικές τους ταινίες, τα ντοκυμαντέρ ή τα κλιπάκια θα μας παρουσιάσουν τη δική τους άποψη, τη δική τους αισθητική, τους δικούς τους προβληματισμούς.
Πολλά συγχαρητήρια στην Ομάδα Δράσης και Αλληλεγγύης που αποδεικνύει ότι οι εθελοντικές ομάδες ανθρώπων φτιάχνουν ιστορία.. και πολιτισμό, με ελάχιστα μέσα και μοναδικό όπλο την όρεξη για δημιουργία και προσφορά.
